|
 |
 |
|
1967-1992
David de Jongh wordt geboren in 1967 te Amsterdam. Al vanaf zijn achtste is hij gefascineerd door het opnemen van beeld en geluid. In 1975 schroeft hij reeds cassettebandjes in- en uit elkaar. Ook vormt hij met zijn cassetterecorder ANP-nieuwsbulletins om tot onzin-berichten. Op de middelbare school maakt hij met diezelfde recorder de klas onveilig en tijdens schoolreizen maakt hij zijn eerste ’reportages’. In die tijd maakt hij ook enkele jaarboeken waarin hij het nieuws in woord en beeld samenvat door middel van krantenberichten en -foto’s met zijn eigen commentaar. Zijn radio-debuut vindt plaats in 1982, als gast in het programma Radio Thuisland van de NOS.
In 1986 gaat hij politicologie studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Hij studeert uiteindelijk af in communicatiewetenschap. Tijdens deze studies maakt De Jongh met een buurman het radioprogramma Van Uffelen en De Coutinho, uitgezonden via een illegale zender. Kort daarna levert hij bijdragen aan het radioprogramma De Querulant, via het Amsterdamse Radio 100. Bij Studenten TV leert hij vanaf 1991 vele facetten van het televisievak: camera, geluid, licht, montage, nieuwsitems, documentaires en drama. Hij volgt twee stages: bij Salto televisie en bij cameraman Frans Bromet. Vanaf 1990 ontwikkelt David zijn ritmische talent en neemt drumlessen bij John Engels, Eddy Veltman en Doug Sides. Ook volgt hij in dat jaar cursussen fotografie en film aan de City of London Polytechnic.
1993-2002
In 1993 leert David muziekprogramma’s presenteren bij de Concertzender, hij gaat als nieuwslezer werken bij de Lokale Nieuwsdienst Amsterdam (onderdeel van Salto) en wordt al snel ontdekt door het ANP. Voor AT5 produceert hij in datzelfde jaar een documentaire over de Amsterdamse politie in de Tweede Wereldoorlog, daarnaast is hij bij die omroep werkzaam als maker van nieuws-items.
De KRO neemt hem vervolgens in dienst als bureauredacteur van Ontbijt-televisie, maar korte tijd later wordt De Jongh alweer nieuwslezer en presentator bij Classic FM. Een jaar later zit hij bij (Euro)Jazz Radio met zijn eigen programma Swing along met David de Jongh.
In 1996 keert hij terug bij de lokale radio in Amsterdam, waar hij twee jaar lang bekende Nederlanders portretteert. Ook ontstaan daar het alter-ego Edwin en zijn eigen radio-show Hoe bedoel U?. Na een tijdje als freelancer te hebben gewerkt voor onder meer de NPS en AT5 komt zijn werk als voice-over meer op de voorgrond te staan. Zijn stem is onder meer te horen in films van NET5, SBS6 en in diverse commercials.
Tussen 1999 en 2002 werkt David de Jongh bij de Ikon, waar hij wekelijks reportages en interviews maakt, uitgezonden via Radio 1. Bij diezelfde omroep maakt hij vele documentaires. In deze periode volgt hij enkele cursussen acteren voor de camera, en leert hij omgaan met Photoshop en het videomontage-programma Final Cut Pro.
2002-2007
Eind 2002 meert hij aan bij De Achtste Dag, een televisieprogramma van de Humanistische Omroep. Voor zijn oude leermeester Frans Bromet, eindredacteur van dat programma, maakt hij enkele spraakmakende reportages. In 2003 begint hij zijn eigen bedrijf David de Jongh Produkties, wordt de vaste stem van het Ikon-televisieprogramma Factor, en maakt documentaires voor de Nederlandse Moslimomroep.
Ondertussen is hij bezig met het ontsluiten van het foto-archief van zijn vader, Eddy de Jongh. Het leeuwedeel van de ongeveer 70.000 negatieven is inmiddels gescand en is via internet toegankelijk.
Na een optreden bij televisieprogramma De Keuringsdienst van Waarde, eind 2004, voltooit hij in 2005 een driedelige radiodocumentaire over het werk en het leven van Ischa Meijer, uitgezonden bij de VPRO. Voor diezelfde omroep volgen in 2006 nog drie radiodocumentaires over het beroep van nieuwslezer.
2007-2010
Vanaf 2007 richt David zich alleen nog op het maken van films en het inspreken van voice-overs. Dat jaar produceert hij een aantal opdrachtfilms voor onder meer de Universiteit Wageningen, waarna hij in 2008 zijn eerste lange televisiedocumentaire voor een nationale omroep (NPS, Het Uur van de Wolf) voltooit. De premiëre van deze film, De Grens van Frans Bromet, is in het Tuschinsky-theater in Amsterdam. Het portret van zijn leermeester Frans Bromet wordt binnen en buiten de filmwereld enthousiast ontvangen.
Nog voor de voltooiing van deze film begint David aan zijn tweede lange documentaire, een portret van de vader van Anne Frank, Otto Frank. De NTR zendt Otto Frank, vader van Anne uit op 29 april 2010 en de film wordt daarna vertoond op diverse festivals over de hele wereld en in een groot aantal landen op de televisie.
2010-heden
De derde lange documentaire van David is Foto-Eddy, over het leven en werk van zijn vader Eddy de Jongh. De film gaat in premiëre op het IDFA op 26 november 2013 en wordt op 10 december van dat jaar uitgezonden bij de NTR in Het Uur van de Wolf. Foto-Eddy heeft een zeer hoge kijkdichtheid en wordt ontvangen met schitterende recensies.
Tijdens en na het maken van Foto-Eddy werkt David aan een serie korte films in opdracht, over "passend onderwijs" bij 21 Amsterdamse lagere scholen. Ook levert hij montagewerk bij films van Hans Fels (Perfect Horse), en Pieter van Huystee (Jheronimus Bosch, touched by the devil).
In 2014 gaat hij aan de slag met zijn volgende grote film, Vogelparadijs, Peter Vos - tekenaar. De film wordt uitgezonden op 1 mei 2017 op Nederland 2, wederom bij Het Uur van de Wolf. De ontvangst en recensies zijn, zo mogelijk, nog enthousiaster dan bij zijn vorige films. De film ontvangt een nominatie voor de beste lange documentaire tijdens het Nederlands Filmfestival 2017.
|
|
|
